Ұлы қазаққа ілтипат |
6 |
Бірінші бөлім. Қонаевтың зиялы заманында |
10 |
Әлемдегі жетінші ұлы |
10 |
Димаш салған даңғыл жол |
12 |
Джавахарлал Нерудің алғысы |
14 |
Лениндік сыйлық алғанын алғаш естігенде немесе Мұхтардың көз жасы |
16 |
Мұхтар аға немесе Димаштың жұбатуы |
18 |
Ұлылардың ақ батасы |
18 |
Ұлы суреткер Мұхтар Әуезовтың берген ақ батасы |
20 |
Қалай пана боламын мен еліме |
22 |
Хрущев ел билеген жылдары |
22 |
Өзіңе де сол керек |
31 |
Көсем болар жігіттер көсеу болса... |
32 |
Елге сенім |
34 |
Жазушы Дмитрий Снегин хақында |
34 |
Димаштың Юсупов Исмаилға айтқаны |
36 |
Хрущевтің ақыры |
38 |
Димаш елін қайыра басқарғанда |
40 |
Хат |
40 |
Өзбекке кеткен жерді қайтарып алғанда |
42 |
Батырларға алтын жұлдызды қимаған генерал |
44 |
Республика әскери комиссары генерал Байкеновтың шамырқануы |
46 |
Димаш заман болса егер... |
46 |
Ресей-кеме, шешен - қайық |
48 |
Сұлулықты сақтамай |
52 |
Үндістердің мая тайпасы |
55 |
Алапат тасқын төнгенде |
56 |
Өмірді тәтті көрген балалар |
66 |
Екінші бөлім. Желтоқсанның ызғарлы қабағында |
68 |
Кеңес өкіметі |
68 |
Борсықтың жек көретін шөбі |
70 |
Наполеон мен адъютант |
70 |
Жоқ шындық табыла ма? |
72 |
Неге адамдар жүрегін төсемейді? |
72 |
Қонаевтың Горбачевқа айтқаны |
74 |
Қанқұйлы ойдың тұтқыны |
74 |
Колбин таққа мінгенде |
76 |
Қонаевтай қайдан болсын? |
76 |
Ресей емен болса егер... |
76 |
Колбин - орыстың ақ арағы |
78 |
Мәскеудің алып кемесі |
78 |
Ерлігі асқан қыздар |
80 |
Желтоқсанның қанды мұзы |
80 |
Кремілдың қан қызыл қабырғасы |
82 |
Қызыл қоғам |
82 |
Венгрия трагедиясы |
84 |
Заң бар ма? |
86 |
Жас қаламдасқа |
86 |
Жарамсақ - жаудан жаман |
88 |
Мендібаев кім? |
88 |
Азғын жол |
90 |
Қара мылтық |
92 |
Бауыржан жыры |
94 |
Жүз отыз ұлт |
94 |
Алып үйдің балалары |
96 |
Жындыхана - әлемнің жындылары |
98 |
Мемлекеттік қауіпсіздік комитетіне тапсырма |
100 |
Мемлекеттік қауіпсіздік комитеті үйін тініткенде |
102 |
Мемлекеттік қауіпсіздік комитетінің түрмесі |
104 |
Алатауды абақтыға жаба ала ма? |
104 |
Бере қоймас алайда халқым жауға |
106 |
Димаштың жалғыз терекпен мұңдасуы |
106 |
Жүрегім - қызыл жапырақ |
108 |
Жалған дүние егер де у болмаса... |
108 |
Боз айғырдай қара іздегі |
110 |
Зуһра жеңгейдің қайрауы |
110 |
Өлі тыныштық |
115 |
Димаш жалғыз қалғанда |
115 |
Ұлылардың бәрі де жалғыз болған |
118 |
Аман бол, аға, аман бол |
120 |
Мүмкін емес... |
125 |
Димаш пен Шона |
125 |
Тәуелсіз ел атанбай... |
126 |
Ақындарға тұр ма өмір суық қарап |
126 |
Заманымен таласып туған ақын |
126 |
Дау төнгенде |
128 |
Ақын Олжас хақында |
130 |
Димаш ағаның жанайқайы |
132 |
Ақсақалдың әңгімесі |
132 |
Димаштың жауабы |
136 |
Қайшыласқан ойлар қақтығысы |
138 |
Сағат болсаң... |
146 |
Заман туып келе ме... |
146 |
Димаш ағамен сұхбат |
146 |
Дантестер оғы |
148 |
Азаттықты аңсау |
148 |
Ақырын күтіп заманның |
150 |
Қазақстан компартиясының 17 съезінде |
152 |
Абайдың да күшігі |
154 |
Сатқан мынау қоғамда |
154 |
Ұмытпасын сұм тағдыр |
156 |
Айбалта |
156 |
Елмен бірге көреді |
159 |
Кімге сенем, халқыма сенбегенде? |
160 |
Жалғыз мен бе? |
162 |
Темір ғасыр |
162 |
Жиырмасыншы ғасырға |
162 |
Құшағы қатты халықпыз |
164 |
Ақын Мұқағалидың хаты |
166 |
Қателігін уақыт түзеткенде... |
170 |
Мұқағали - көшкен өлең |
172 |
Жылтыр қара |
172 |
Иттің іні |
174 |
Қазақ құмнан жаралған |
174 |
Сол жылдардағы идеология хатшысына |
176 |
Қазақ жауын қазақтан дайындап... |
176 |
Жармасақтық - бұғынған дерт |
178 |
Жең ішіне пышақ тыққандар |
180 |
Жағымпаздарға |
182 |
Тексіздер |
182 |
Ер қазақ |
184 |
Адамдарсыз күн кешем бірақ қалай? |
186 |
Ұйымдасқан күшті топтар |
186 |
Жақсылық шығар деп тұрам |
188 |
Қалайда елін көгерткен |
188 |
Иленген терілер |
190 |
Жоғалтқандар... |
190 |
Не дейсің? |
192 |
Жыландар |
192 |
Вашингтон пост газетінің тілшісі |
194 |
Соңғы қазақ мен болайын |
196 |
Жарамсақ бір журналистке |
198 |
Желтоқсанның ызғарында |
198 |
Қайдан білсін... |
198 |
Бұрыңғыдай күйе жақпай |
200 |
Димаш шерткен шерлі сыр |
200 |
Асанбай аға |
202 |
Іштен шыққан жау жаман |
204 |
Халықтан өзге |
206 |
Биліктің биігінде |
206 |
Алатаудан тұлғаңды сомдап қашап |
208 |
Үшінші бөлім Қонаевтан кейін немесе жайын ауыз нарықтың аранында |
210 |
Өзің ғана халқыңның таңдағаны |
210 |
Елбасына сенемін |
212 |
Димаш аға суреті |
212 |
Кездесуде немесе Димаш ағаның сыры |
214 |
Қаз мойыңды қазанат |
216 |
Қоғамдар |
216 |
Өкіметіме өкпе айтқанда |
218 |
Қара аспан-қара шаңырақ |
220 |
Бағасы қанша шындықтың? |
222 |
Қонаевтың өкініші |
222 |
Жеңем деме |
224 |
Ұлы дала ұлыны тусын қалай? |
224 |
Қайшылыққа толы болса |
226 |
Батыс |
228 |
Түсінбеймін, ұқпаймын |
230 |
Таракандар |
230 |
Димаш мұңы |
230 |
Димаш аға сексен жасқа толғанда |
232 |
Димаштың соңғы арманы |
234 |
Димаш жерге сіңген-ді |
236 |
Ұлылық та көміледі екен-ау |
236 |
Димаш аға, аттанып сен кеткелі |
236 |
Ағайынға наз |
238 |
Ел намысы немесе ескерткіш күзеткен күзеткен қарт |
240 |
Нарық заман |
242 |
Әйгілі хирург ағаға |
244 |
Димаш салған жол қайда |
244 |
Қонаевтың жинаған байлығы |
246 |
Қырық құрақ қоғамда құрамалы |
248 |
Ойлы, терең өзендей сабырлы ағып |
248 |
Ағайынды қоңыр қаз немесе Асқаров пен Аухадиев хақында |
250 |
Табылса егер жоғалған ұяты елдің |
252 |
Кіл аласа ел басқарса |
254 |
Жұмбақ тау |
256 |
Көш-керуен |
258 |
Қадіріне Димаштың жетпедің деп |
258 |
Ашынған аш адаманың монологы |
260 |
Сізді, аға, талмай жырлаймын |
260 |
Айбарсызбын |
262 |
Жоқтау жыр |
262 |
Жалған айтылған жалғыз сөз |
266 |
Қара табыт үстінде |
266 |
Көр ішінде жатсам да |
270 |
Жатыр деме |
272 |
Исмаилға хат |
272 |
Исмаилдың қасіреті |
272 |
Димаштар кетсе |
274 |
Сізді іздеймін, жан аға, сағынғанда |
274 |
Қазақ төтеп берген-ді |
276 |
Қазақ елі - байлықтың ұлы отаны |
278 |
Жеріңді, қазақ, сатқаны |
278 |
Күн сөнбей |
280 |
Қазақ жеңбес жалғанда зауал бар ма? |
280 |
Қонаевтың заманында |
282 |
Колбиннің ажалы |
282 |
Атаса да Қонаев қаласы деп |
286 |
Телеграмма |
286 |
СССР-дің бұрыңғы президенті Горбачевқа хат |
288 |
Горбачев Тәуелсіз Қазақстанға келгенде |
290 |
Сыбаға |
292 |
Пойыз үстіндегі қыжыртпа әңгіме |
294 |
Діңмұхамед ағаның көзі немесе ақынның мұңы |
300 |
Көрде жырлап жатармын |
302 |
Димаш-ғасыр |
304 |
Азаттығым, бақ бар ма саған жетер?! |
306 |
Мазмұны |
308 |