5 / 320 
5
ЖЕР-АНА, ЖОЛДАН АЙНЫМА!
Тұңғиық көкке
Қараймын неге телміріп,
Мұңайып жаным,
Мүжіліп іштей егіліп,
Мұхитты кешкен
Қайықтай жалғыз қалтылдап
Қиялдап барып,
Не сезіп қайттың, не біліп?
Құпия, ғайып,
Зілмауыр ой мен сыр бүгіп,
Үн-түнсіз езген,
Көңілге күптеп жүз күдік,
Ғарышқа шексіз,
Мәңгілік жалғыз сауалдың
Жауабын іздеп,
Үңілем неге үздігіп!?
Ғасырдан ғасыр...
Қас қағым сәттей зырлауық,
Жылауық уақыт,
Уайымың қандай шырмауық,
Шуылдап кетті
Шалығы барлар неліктен,
Жер-Ана саған,
Төнді ме шындап бір қауіп?!
Жер-Ана,
Бізді
Көтеріп ұшып, айналып
Кезесің көкті
Кіндігің Күнге байланып...
Ақырзаманның
Зауалы келіп қалды ма?!
Адамзат отыр
Амалы құрып ойланып.