7 / 318 
7
Ойым қайда ақ боран ала қашқан,
Ойын қайда құрбымен араласқан...
Сусып аққан уақыттай тұрақ таппай,
Сырма көше береді, қалады аспан!
Ақмаралға
Тынық мұхиттың жағасынан,
Таудай толқынның арасынан,
Талып жетеді бір әуен
Кешегі Кеңащының баласынан:
– Ақ көгершін, көгершін,
Қалай, қалай ұшасың?
– Міне былай, міне былай,
Қанат қағып ұшамын!
Ұшамын дейтін...
Білген бе алыс кетерін?
Қалдырып қимас
Киелі ата мекенін.
Сезген бе сонда
Сәбидің таза жүрегі,
Көгершін болып,
Көк мұхит асып кетерін!
Мұхитты бойлап,
Даланы ойлап, елжіреп,
Көкжиек кезген
Қарақат көзі мөлдіреп.
Тұрғанда толқып,
Толқынның жалы елестер,
Әженің аппақ
Орамалындай желбіреп!