262 / 320 
262
келе жатқаны өтірік пе? Осылардың-ақ ызасы өтті! Ал, кәне,
кімсің сен сонша? Сен де біз сияқты малсың!
ҚҰЛЫН:
Охо-хо-хо! Мен жай мал емеспін! Мен жылқымын
желденұшқыр!Еркіндаланыңеркесімін!Ерқанатытұлпармын!
БҰЗАУ:
Өзіңше ерекшемін деп мақтанып тұрсың ғой!
ҚҰЛЫН:
Мақтаныптұрғамжоқ,менбарболғанышындықты
айтып тұрмын!
БҰЗАУ:
Мақтандың, мақтандың! Ылғи мақтанасың! Бізге
айтпасаң да, ішіңнен мақтанасың!
БОТА:
Иә, иә, әрі шауып бір мақтанасың, бері шауып бір
мақтанасың!
ЛАҚ:
Мө-өө-өңкіп бір мақтанасың, аунап бір мақтанасың!
ҚОЗЫ:
Жал-құйрығыңды суылдатып бір мақтанасың...
БҰЗАУ:
Тұяғыңды
зуылдатып
бір
мақтанасың!
Мақтаншақсың, мақтаншақсың!
ҚҰЛЫН:
Өтірік соқпаңдар, ей, қашан мақтандым?!
ҚОЗЫ:
Мақтаншақ, мақтаншақ!
ЛАҚ:
Мақтаншақ, мақтаншақ!
ҚҰЛЫН:
Қойсаңдаршы, ей, жайдан-жай күйдірмей! Бостан-
босқа танауын таңқитып, болмашыға мақтана салатын мен
бұзау емеспін ғой!
БҰЗАУ:
Біреуді қағытпасаң ішің кебе ме?
ҚҰЛЫН:
Қағытып тұрғам жоқ, шындықты айтып тұрмын!
Бұл дүниеде бұзау болмағаныма сондай қуанамын!
БҰЗАУ:
Әй, немене сонда, жылқы болу зорлық та, сиыр болу
қорлық па? Көрер едім сиырсыз күн көргендеріңді... Мен де
мінгі, жегінді жылқы болмағаныма ризамын!
ҚҰЛЫН:
Қысқарт енді! Бір теуіп танауыңды жапырайтып,
аузыңды опырайтып тастармын, әйтпесе!
БҰЗАУ:
Келсең кел! Кеудеңді тесік, қабырғаңды есік қылып
іреп берейін! (
Екеуі жеңіл-желпі қағысып алып, шындап
тіресіп кетеді
).
МЫСЫҚ:
Қай жеңгенің менікі!
ИТ:
Осы батырлықтарың қасқыр келгенде қайда қалар
екен?!
ЛАҚ:
Тамаша, тамаша!
ҚОЗЫ:
Араша, араша!