257 / 320 
257
ЛӘЙЛІМ:
Қара су есік алды ылайланды
Бай қылмақ, кедей қылмақ құдайдан-ды.
Қамзолдай келте пішкен дөңгелентіп
Шіркін дүние, қайтейін, шыр айналды!
БІРЖАН САЛ:
Су шықпас ойпаң жерден қазбаған соң,
Қара нар жүк көтермес саздаған соң,
Жете алмай мұратыма болдым қапа
Әуелден тағдырыма жазбаған соң!
Ләйлім, Ләйлім, Ләйлім шырақ! Халқымызға бүлік
келмесін! Лаң қалмасын артымызда! Арман қалсын, ән қалсын
бізден, Ләйлім, Ләйлім, Ләйлім шырақ!
ЛӘЙЛІМ:
Біржан аға! Біржан сал!
(Біржан бұрылып кете береді. Әндетіп кетеді. Ләйлім оны
қия алмай, аласұрып, шідерден аттай алмай қала береді).
АЙБОЗЫМ
Айбозым, айхай бозым, даңғыл бозым,
Ел шалғай, жете алмадым жалғыз өзім.
Сүйікті сүйіскенде сағынғаннан
Талады қарай-қарай екі көзім.
Өзіңмен теңдес құрбым болмаған соң,
Өтеді енді кімге айтқан сөзім!?
Ән қалықтап тұр...
Ләйлім ақырын басып келіп, шідерді қолына ұстап,
тізерлеп, ойланып отырады. Ақырындап мойнына салып,
шідердің екі ұшын екі қолымен ұстаған күйі қатып қалады.
Ән биіктей береді...
2013 жыл
17-0046