10 / 324 
10
Халық ақыны бесеу еді,
Төртеуі де келмеді.
Жалғыз ғана келіпті
Жырын арнап ардақты
Ағам мынау Қонысбай!
Белгілі, аға, халқыма,
Көкше деген тұрағың.
Несіне, аға, ақиқат
Сөзді бұрыс бұрамын.
Ағам болсаң аңқылдақ,
Құшақты жайып тұрамын.
Айтылған егер ақылың
Болса оны ұғамын,
Бағым жанса аламан
Топты жарып шығамын,
Арналсын мынау халқыма
Деп жүрген ұлың мен едім
Көкейдегі жыр-әнім,
Ал енді інің дайын бұл
Болса егер қоя бер
Көкейде толған сұрағың!
Баянғали:
Барады бұл айтыста тамақ күйіп,
Серікжан талап биік, санат биік,
Көсілер Серікжанға не болған деп
Ел-жұртың қарап отыр қабақ түйіп!..
Ақындар қол соққанда шешілмей ме,
Айқайлап ел алдында есілмей ме?!
Серіктің әлі тері шыққан жоқ қой
Тер шықса шапанын да шешінбей ме?
Қабанбай қарсы тұрған қалмағыңа,
Айналған қазағымның заңғарына.
Бірақ та қазақ әлі жеткен жоқ қой
Қабанбай, Абылайдың арманына,
Қабанбай, Бөгенбайлар тұрған кезде
Ескерткіш қойдық біздер Жармағыңа!