11 / 324 
11
Мен саған сөз сөйледім ағамын деп,
Отырсың ақыл ұғар баламын деп,
Байқаңдар, жерді жарып алмаңыздар
Жармақты жүрген кезде жарамын деп!
Сыйлаймын мен өзіңдей іні барын,
Және де бұл сөзімнің ұғыларын,
Е, мейлі, тұра берсін елестетіп
«Достықтың» осындай да түрі барын!
Десек те қазақ бұған көнбейді де,
Бұйырса әлі қазақ өрлейді де,
Жармақтың ескерткіші тұрған кезде
Достықтың ешқайсына сенбейді де!
Өлеңім қызып, өрлеп барады де,
Алдыңда терлеп отқан аға міне,
Сәлем айт еліңдегі басшыларға
Ұятқа олар ертең қалады де,
Бүгінде ала алмаса өзі білсін
Жармақты уақыт өзі алады де!
Мен саған ақыл айтып дүрсінбеймін,
Сонда да ел қадірін білсін деймін,
Жоғалып даламыздан ол Жармақтар
Орнында Қабанбайлар тұрсын деймін!
Деуші едің Баян аға, ағалаймын,
Мен қалай інім сені жаралаймын.
Қанатың қатып, бекіп ұшқан інім,
Десе де қатқыл сөзге бара алмаймын,
Ақынға сұрақ беріп құлатуды
Мен өзім жігіттік деп санамаймын!
Байқаймын бұл сөзімнің ұнағанын,
Ұнаса тоқтамастан зырлағанмын,
Мен сенен жасым үлкен ағаңмын ғой
Сондықтан дұрыс сенің сұрағаның!