12 / 324 
12
Ел-жұртым қолын соқса өлеңіме,
Бола ма ақындарға бөгелуге.
Өлеңге қаның қызып, қол соқпасаң,
Қазақпын деп мақтанып керегі не?
Алдыңда қызық айтыс салдым ба деп,
Отырмын біраз жерге бардым ба деп.
Е, бәсе, соғатұғын алақаннан,
Сеніп ем, кешегі өткен Брежневтен
Азырақ бізге дағы қалды ма деп!
Айтайын әр сөзімді дірілдетіп,
Отырсың бапсыз болып, інім, нетіп.
Серіктің арқасы бір көтерілсін,
Уа, халқым, қол соғыңдар дүрілдетіп!
Серік:
Ініге, аға, ескерткен
Дұрыс шығар ойың да.
Айтылмай жырым барады,
Тулап менің бойымда.
Сойылған шығар бұл тойға,
Жылқың, сиыр, қойың да.
Қабанбай бабам тойында,
Айтысып біздер отырмыз,
Сарапқа салып көрсеңші.
Мынау, аға, шыныңды айтшы,
Айтыс па, әлде ойын ба?
Баян аға, бұл інің,
Байқап тұрсам өзіңе
Жыр жағынан тең емес,
Бірақ та қосар ойлары
Ешкімнен де кем емес.
Бірақ мынау тойда бұл
Керек, аға, айтшы сен.