7
Бір-ақ тұтам болмайды
Жалпақ жатқан жеріміз.
Айта отыр аман ба,
Кешегі жүрген Шоқандар,
Біржан мен кеше Ақандар,
Аман ба Көкше еліңіз!
Баянғали:
Ал, інім, айттың маған ойыңды анық,
Айтайын мен де мұны ойыма алып.
Көкшенің елі-жұрты аман-есен,
Жатыр ол ұлы тойға дайындалып!
Құдаш жүр жастарыңа бас болам деп,
Біз оны қақпаймыз ғой жас бала деп.
Дүрілдеп той өтеді Көкшетауда,
Жақында дала менен астана кеп!
Барайық сөздің міне түйініне,
Салады інім мені иірімге.
Еншалла, Көкшетаудың қазақтары
Оралып келе жатыр үйіріне!
Мінеки, елім мұны ұғынуда,
Шартылдап шапалағы ұрылуда.
Еншалла, Көкшетаудың қазақтары
Атаның ақ жолына бұрылуда!
Дұрыс қой ел жағдайын жырлағаның,
Осымен анық елге ұнағаның.
Десек те қалай ғана, інішегім,
Көкен менен Құдашты сұрамадың?
Демегін ағаң текке кір іздейді,
Болмаса ұстасатын жын іздейді.
Ақындар бірін-бірі іздемесе,
Серікжан, айтшы қане, кім іздейді?