Table of Contents Table of Contents
Previous Page  5 / 284 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 5 / 284 Next Page

5

Күлтегін Алып шалшы арғымақпен,

Сан ғасыр сеңгірінен орғып өткен.

Қобыланды Тайбурылды тебініп қап,

Қазанның қамалынан қарғып өткен.

Зынданнан суырып ап Алпамысты,

Байшұбар жау заманын тар ғып өткен.

Шыдамай шабысына жер жарылып,

Шалқұйрық Ер Төстікпен ағып өткен.

Абылай Бөкең берген Нарқызылмен,

Шарыштың шойын басын қағып өткен.

Құйғытса Қубас атпен ер Қабанбай,

Аумаған қауға тиген қалың өрттен.

Көсілтіп Кенесары Көкбурылмен,

Қазақты бодан қылмай, бар ғып өткен.

Сүліктей қаракермен Иманжүсіп

Бір өзі бір селоны дірілдеткен.

Құлагер серке санды, сері мінез,

Сергітіп сар даланы дүрілдеткен.

Қанат қып қазанатты қазақ елі,

Жалғасқан бергі бетпен, арғы бетпен.

Жарықтық бабаларым өз тарихын

Тұлпардың тұяғымен жазып өткен!!!

Кең дала жеңген талай жауыздықты,

Жеңгенін жаулары да аңыз ғыпты.

Тарихта ұлы өзгеріс болған екен,

Атаң ойлап тапқанда ауыздықты.

Жалғанның талай-талай жұрты болған,

Кең дала көздерінің құрты болған.

Тұлпар ат түрік үшін танкі десек,

Ауыздық басқаратын кілті болған.

Тұрғанда тізгін қолда, ерде тақым,

Кетпеген кең даланың құлпы қолдан.

Қазіргі тілмен айтсақ, ат-ракета,

Ауыздық электрон пульті болған!