12 / 336 
12
ақырында кісі ату жағынан жұрттан асып түсе алмасына көзі
жеткесін, райынан қайтты.
«Жарайды, бұны қойдың дейік, бірақ жындылықтың
түрі көп емес пе?!» деп жол айырығында тұрған ертегінің
батырларындай буырқанды, шылымын бұрқ-бұрқ еткізіп.
Қиналған жері де осы еді. Жындылықтың көкесі не сонда?
Егер жер жер болғалы, ел ел болғалы ешкімнің қолынан
келмеген, қолынан келмек түгілі, үш ұйықтаса түсіне кірмеген
жындылықтың көкесін көрсетсе, көпшілікке Қаратай
Қаратайлығын ақтар еді. Иә, ақыры кіріскесін сөйту керек,
әйтпесе ауыл арасының Қаматайы кімге дәрі? Одан асып түсу
сөз боп па Қаратайға? Бірақ, әйтеуір, қасымдағылардан ассам
болды, ағайын мен ауылдастарым өзімнен артып кетпесе екен
дейтін анау-мынау жаман қазақ емес, атышулы жынды Қара
тай ғой бұл. Бұған бүкіл әлемнің алдын әкел – басқа әңгіме жоқ!
Ал бүкіл әлемнің алды, ең жындысы болу үшін не істеуі
керек?! Күзгі салқынмен жабысқан сырқат сұрақтың дауасын
жынды Қаратай көктемнің көк салпағына дейін жанын қоярға
жер таппай жүріп іздеді. Аман-сауында пенсияға шығып
алғаны оңды болған екен, әйтеуір, үйде ғой. Қақаған қыста
сықыр-сықыретіпмалжайлапжүріп,жержүзіншарлапкетеді,
әбден қияли боп алды. Мұндайда өзінің не істеп, не койғанын
білмей де қалған кездері бар. Құдық басынан көршісінің
сиырын қуып әкеліп қорасына байлап қойып, жұртты бір
әуре қылған. Байқамай шатастырды деуге келмейді, бұныкі
ала, оныкі қызыл. «Алпысқа келгеннен ақыл сұраймыз ба
десек, әлден алжып жатыр ғой», – десіп, ауыл боп күлген.
Бұның басындағы ұлы ақылдан бейхабар болғасын қайтсін,
байғұстар. «Атың шықпаса, жер өрте» деуші еді... Жер өртеп
кімнен аспақ, дүниенің жартысы жанып жатқанда? Онша көп
ойлана бермейтін кісі ой түбіне бір түссе, шығуы қиын екен –
омыртқада, жиын-тойда ойнап-күліп, рахаттанып ет жеуден де
қалды. «Қазы-қартаға қасқырдай шабатын қайран Қаратай,
енді мұндай халге жеттің бе?» дегенді айтпаса да, көздерінен
байқатып, ауылдастары мүсіркейтін. Бірақ оны елең ғып
жатқан Қаратай ма, тіпті: «Бір жерің ауырып жүрген жоқ
па?» – деп, асты-үстіне түсіп, бәйек болған әйеліне де тіс
жарған жоқ. Әншейінде әп-сәтте жайлай салатын малдың