3 / 310 
3
ЛЕБІЗДЕР
ҚАНАТ ҰШСА ҚАТАЯДЫ
Өнер жолын әуелде сыншылықтан бастаған Баянғали Әлімжа-
новтың тындырғанын қазір ауыз толтырып айта қою ертерек болса
да, бірақ талантының өткір қыры айқын аңғарылып қалғандығы
даусыз. Кезінде баспасөз бетінде шыққан ойлы мақалаларымен та-
нылған Баянғали сол рецензия ауқымында қалып қоймай, толғамды
ой-пікір айтуға, өткір проблемаларды шешуге ұмтылған талапкер
сыншы болатын. Оның осындай еңбектері «Уақыт және қаламгер»,
«Жастар жастар туралы» атты жыл сайын шығатын жинақтарда жа-
рияланып, көзге түсті. Осындай қомақты да толымды ойларымен,
эстетикалық талдауларымен, өзінің айшықты қолтаңбасымен көрін-
ген Баянғали Әлімжанов соңғы екі-үш жыл көлемінде прозаға, са-
тиралық астары қалың психологиялық юморға ден қойып бара жат-
қандай көрінеді маған. Әрине, жас дарынның іздену дәуірінде әр
қырынан көрінгені алдымен әдебиет игілігі ғой, алайда түбінде сын-
ға опа бермей кетер ме екен деген күдігім де жоқ емес. Оған 1982
жылы жеке жинақ болып шыққан «Қиқыматтың хикаялары» атты
сатиралық әңгімелері мен «Жұлдыз» журналының 1983 жылғы 12-
санында жарияланған «Алмамбеттің әңгімесі» деген сатиралық по-
весі дәлел. Жинақтағы ірілі-уақты он жеті әңгіменің іштей бір желі-
ге тартылғаны тек Қиқыматтың араласып жүруімен ғана емес. Ол
циклдарда байқалатын көркемдік нақыш, яғни көзге көрініп тұрған
олқылықты жайдақ шенемей, адамдардың психологиясы арқылы
ашып, образ жасау тенденциясын ұстап отыруы орыстың классика-