Table of Contents Table of Contents
Previous Page  6 / 332 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 6 / 332 Next Page

6

лесе екен дегені еді. Бірақ ондай санаулы ғана бақшаның мүмкін-

дігі де шамалы. Ауылға тарта жөнелуге бір жағы әке-шешесін

аяды, екінші жағынан тәп-тәтті Құндызға бауыр басып қалғандық-

тан, қимады. Әу бастан өздері тәрбиелегілері келген. Бұған біреу-

лер күлетін: «Жап-жас боп, бала не керек? Қаланың жағдайын бі-

лесіңдер...» – деп жұмбақтар еді. «Өсіп-өнбе дейсің бе?» – деп Ма-

саттың көзі қанталап шыға келетін. Енді біреулер: «Кім болса о

болсын, бағамын десе, ойланбастан апарыңдар да тастаңдар. Несі-

не азаптанасыңдар?» – деп ақыл айтатын. «Жоқ, – деп кіжінетін

Масат. – Мен баламды кім болса сол тәрбиелегенін қаламаймын!»

Соңғы сөзін нығыздап, баса айтады.

Ақыры, айына қырық сом төлеп, көрші әйелдердің біріне бақ-

тырды. Екі ай сонда болды. Көздерінше Құндызды айналып-

толғанып-ақ жатады, бірақ, баланың бұл үйге аяқ басқысы жоқ.

«Е-е, – дейтін Масат ішінен. – Менің қызымды емес, қырық сомды

айналып-толғанасың да!».

Күн өткен сайын баланың әлгі үйге баруға қарсылығы күшейе

берді. Сәбидің көз жасына жүректері ауырса да, күндері үшін тө-

зіп-ақ бақты. Сөйтіп жүргендерінде әлгі әйелдің өзі «қолым ти-

мейді, баға алмаймын» деп бас тартты. Содан кейін бұлар асығыс

ауылмен сөйлесіп, ата-анасымен келіскеннен кейін, осы шешімге

келген.

«Қысқы жолдың қиындығы әзір біліне қойған жоқ. Ауыл ірге-

сіне де кеп қалдық», – деп ойлады ол...

Масат ойға шомып отырған кезде Құндыз томпаңдап залды

аралап жүрген. Бейтаныс, беймәлім әлеммен бетпе-бет келіп,

өзінше танысып жатыр. Қалғып отырған жолаушылардың әрқай-

сысына үңіле қарайды. Қарсы орындықта шалқалай қисайған орта

жастардағы кісіге тіпті таяп келді де, шуылдаған танауын қызық-

тап, қолымен нұсқап көрсетіп, Масатқа бұрылды. «І-і» деп, таңда-

нып тұрды да, өзі де көзін жұмып, танауын көкке көтере пышыл-

дата жөнелді. Бұл кезде іштері пысып отырған жолаушылардың

біразы Құндыздың қылықтарын тамашалай бастаған. Біреулер кү-

ліп жатыр. Кенеттен өзіне қадала қалған көздерден қымсынған

Құндыз жалма-жан кері бұрылып, әкесіне қарай қаша жөнелгенде,

сүрініп кетіп, жығылып қалды. Құрақ ұшып, Масат жеткенше таяу

отырған мосқалдау еркек оны көтеріп алды да, күлімсіреп, маң-

дайынан сипады. Масаттың оған іші жылып, біртүрлі жақсы көріп